ΤΟ ΠΗΛΙ
Το Πήλι είναι όμορφο
στολίδι της λιακάδας
της άνοιξης και της δροσιάς
αστέρι της Ελλάδας.
Π’ το Πήλι κι αν αποσυρθείς
πολύ θα νοσταλγήσεις
γιατί ναι τόσο όμορφο
και θα ξαναγυρίσεις.
Το Πήλι είναι όνειρο
λουσμένο με φεγγάρι
και ποτισμένο με δροσιά
του πεύκου το καμάρι.
Με τις πλαγιές τις όμορφες
με τις περικοκλάδες
στολίζουνε την άνοιξη
μαζί με τις λιακάδες.
Το Πήλι είναι όμορφο
ντυμένο από άστρα
ντυμένο κι από θάλασσα
σπαρμένο κι από κάστρα
κι από κομμάτια φεγγαριού
κτισμένο κάτω απ’ τα’ άστρα.
Στολίδι της Ελλάδας μας
πρέπει να ζωντανέψεις
πρέπει να στείλεις μήνυμα
για να τους γοητέψεις.
Στείλε απ’ τα κύματα δροσιά
π’ τα πέλαγα τραγούδια
κι απ’ τις όμορφες κορφές
δυο άσπρα αγγελούδια
για να σκορπίσουνε κι αυτά
πανέμορφα λουλούδια.
Έχεις στολίδια ομορφιάς
π’ της θάλασσας το κύμα
κι απ’ της αυγής την ευωδιά
π’ του ήλιου την ακτίνα.
Στολίζεις όλους τους καημούς
μέσα στην αγκαλιά σου
και τους δροσίζεις με ανθούς
από την ομορφιά σου.
Αστράφτεις απ’ την άνοιξη
λουλούδι στολισμένο
και λάμπεις απ’ το πέλαγος
φεγγάρι ανθισμένο.
Ποίημα του Σπύρου Ανδρίτσου. Δημοσιευμένο στο 2ο τεύχος του Περιοδικού «ΕΝΑΕΡΙΟΣ», Πολιτιστικού Συλλόγου Πηλίου Ευβοίας.
Το Πήλι είναι πολύ κοντά σε μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Αθήνα αλλά και η Χαλκίδα (πρωτεύουσα της Εύβοιας) και θα έλεγε κανείς πως είναι εύκολα επισκέψιμο ακόμη και για μονοήμερες εκδρομές. Ανήκει στο Βορειοκεντρικό κομμάτι του νησιού, το οποίο χαρακτηρίζεται από τα καταπράσινα βουνά και τις πανέμορφες ακρογιαλιές του! Ταξιδεύοντας από την κεντρική Εύβοια προς τη βόρεια, είναι το πρώτο παραλιακό χωριό της και σίγουρα από τα πιο όμορφα! Έχει πλούσια φυσική ομορφιά και ανεξερεύνητη ιστορία, την οποία μέσα από αυτή τη σελίδα θα προσπαθήσουμε να σας παρουσιάσουμε.
Γι’ αυτό λοιπόν, αν σας κεντρίσουν το ενδιαφέρον τα στοιχεία και οι εικόνες που παραθέτουμε εδώ, τότε μια επίσκεψη και μόνο στο Πήλι, είναι αρκετή ώστε να σας μαγέψει!
Γιατί το Πήλι, αποτελεί την είσοδο, την πύλη γι’ αυτό τον επίγειο παράδεισο!
Το Πήλι υπάγεται:
* Στην Κοινότητα Πηλίου με έδρα το Πήλι
* Στο Δήμο Μαντουδίου- Λίμνης- Αγ. Άννας με έδρα τη Λίμνη
* Στην Περιφερειακή Ενότητα Ευβοίας με έδρα τη Χαλκίδα
*Στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας με έδρα τη Λαμία
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ;
Το Πήλι βρίσκεται στη βορειοκεντρική Εύβοια, ανατολικά προς την πλευρά του Αιγαίου. Απέχει από τη Χαλκίδα πενήντα έξι χλμ. περίπου, δηλαδή μια ώρα οδήγησης και από το Προκόπι εννέα χλμ.
Λίγο πριν από την είσοδο του Προκοπίου στρίβετε δεξιά ακολουθώντας τις πινακίδες. Ακολουθεί μια διαδρομή πανέμορφη, μέσα από δάση με πεύκα, κουμαριές, έλατα και πλατάνια. Το Πήλι ξεπροβάλλει χαμηλά, χωμένο σε μια καταπράσινη μικρή κοιλάδα στους βορειοδυτικούς πρόποδες του όρους Πυξαριά, αλλά και ταυτόχρονα στην άκρη ενός μικρού κόλπου. Ανατολικά του βρίσκεται η κορυφή Πρίονας με υψόμετρο 1003 μέτρα του όρους Πυξαριά και δυτικά του το ακρωτήρι Δάγρι (361 μ.). Η παραλία του Πηλίου, σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρων από την είσοδο, είναι πολύ όμορφη με ψιλό βότσαλο και μαύρη άμμο. Στο Πήλι υπάρχουν και άλλες παραλίες τόσο ανατολικά (θέση Κάρβουνα) όσο και βόρεια (όρμος Ατάλαντος).
Ο Ατάλαντος βρίσκεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από το Πήλι και μπορείτε να φτάσετε σ’αυτόν διασχίζοντας ένα βατό χωματόδρομο καταλήγοντας σε μια μεγάλη παραλία, όπου όμως δεν υπάρχουν καταστήματα, παρά το εξωκλήσι του Αγ. Νικολάου και οι παλιές εγκαταστάσεις λευκόλιθου και ασβεστόλιθου, με τις αποθήκες, τις ράγες και τα βαγονέτα, τα καμίνια και το ψηλό τούβλινο φουγάρο.
ΑΙΓΑΙΟ
Ποίημα του Σπύρου Ανδρίτσου
Αιγαίο μου πεντάμορφο
της λευτεριάς το κύμα
της άνοιξης και της αυγής
του κεραυνού ελπίδα.
Στείλε μηνύματα χαράς
μέσα απ’ την αγκαλιά σου
να σηκωθούνε οι νεκροί
να’ ρθούν ξανά κοντά σου
Είσαι του πέλαγους αυγή
του φεγγαριού βλαστάρι
της άνοιξης και της δροσιάς
χρυσό μαργαριτάρι.
Περπάτησα πολλές φορές
ήρθα ξανά κοντά σου
είδα γοργόνες να πετούν
μέσα απ’ την αγκαλιά σου.
Χαϊδεύοντας τα κύματα
γλυκά να τη χτενίζουν
και να κρατάνε συντροφιά
σ’ αυτούς που αρμενίζουν.
Μες της αυγής το άρωμα
γραμμένο τα’ άρωμα σου
και με της άνοιξης πανί
ντυμένη η ομορφιά σου.
Αγάλια- αγάλια που κυλούν
χαϊδεύουν τα πετράδια
και ζωγραφίζουνε θεές
αστέρια και φεγγάρια.
Δημοσιευμένο στο
6ο τεύχος του Περιοδικού
«ΕΝΑΕΡΙΟΣ»
1999,Πολιτιστικού
Συλλόγου Πηλίου Ευβοίας.