ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
Διοικητική ιστορία του Πηλίου και των γύρω οικισμών
* Στις 28/12/1836 δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά η διοικητική διαίρεση της Εύβοιας, και ο οικισμός υπαγόταν στο δήμο Κηρονηλέων.
* Στις 17/02/1873 ο δήμος Κηρονηλέων μετονομάστηκε σε Κηρινθίων.
* Στις 27/03/1873 ο δήμος Κηρινθίων μετασχηματίστηκε στους δήμους Νηλέων και Κηρέων και ο οικισμός υπάχθηκε στο δήμο Κηρέων.
* Στις 16/06/1882 ο δήμος Κηρέων μετονομάστηκε σε δήμο Κηρέως.
* Στις 16/08/1912 όταν καταργήθηκε ο δήμος Kηρέως, ο οικισμός ορίστηκε έδρα της κοινότητας Πηλίου.
* Στις 29/09/1915 η κοινότητα Βλαχιάς καταργήθηκε με αποτέλεσμα οι οικισμοί Βλαχιά και Σαρακήνικο να υπαχθούν στην κοινότητα Πηλίου.
* Στις 16/05/1928 αναγνωρίστηκαν οι οικισμού Λειβαδάκια και Αγία Τρίτη και υπάχθηκαν στην κοινότητα.
* Στις 18/12/1933 οι οικισμοί Βλαχιά και Σαρακήνικο αποσπάστηκαν από την κοινότητα και υπάχθηκαν στην κοινότητα Βλαχιάς.
* Στις 16/10/1940 ο οικισμός Λειβαδάκια καταργήθηκε.
* Στις 14/03/1971 ο οικισμός Αγία Τρίτη καταργήθηκε.
* Στις 04/12/1997 η κοινότητα καταργήθηκε και υπάχθηκε στο δήμο Κηρέως ως δημοτικό διαμέρισμα.
Από το 1834 στην 30η απογραφή
Tο Δ.Δ. Πηλίου στην απογραφή του 1834 από όπου ξεκινάνε και τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας, μας δείχνουν πως είχε συνολικά 162 κατοίκους και όλοι τους κατοικούσαν στο Πήλι, δηλαδή κανένας από τους λοιπούς οικισμούς που υπάγονται στο Πήλι ακόμη δεν κατοικούταν, επισήμως τουλάχιστον. Το 1872 είχε 334 κατοίκους, παρομοίως όλοι στο Πήλι.
Παλιό δημοσίευμα εφημερίδας που δείχνει τον πληθυσμό τη περιοχής πριν περίπου ενάμιση αιώνα (1879).
Το 1889 είχε 302 κατοίκους, το 1896 308 κατοίκους, ενώ το 1907 καταγράφεται εντυπωσιακή άνοδος του πληθυσμού με 444 κατοίκους όπως και το 1920 με 613.
Το 1928 το Δ.Δ. Πηλίου έχει συνολικό πληθυσμό 712 κατοίκων, εκ των οποίων οι 656 είναι του Πηλίου, οι 40 του οικισμού Αγ. Τρίτης και οι 16 στα Λιβαδάκια. Φαίνεται έτσι, πως αναπτύσσεται η οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή, που αρχίζει να εμφανίζεται κυρίως λόγω των μεταλλείων και έτσι υπάρχει άνοδος του πληθυσμού με κόσμο που έρχεται και εγκαθίσταται στον τόπο μας προερχόμενοι από άλλες περιοχές.
Το 1940 στο Δ.Δ. Πηλίου, καταγράφεται η μεγαλύτερη άνοδος πληθυσμού με τον αριθμό στο Πήλι να φτάνει στους 901 κατοίκους και στην Αγ. Τρίτη τους 155, συνολικά ο αριθμός των κατοίκων του Δ.Δ. Πηλίου φτάνει του 1056!
Οικισμοί του Πηλίου
Η Αγία Τρίτη είναι κατεργημένος οικισμός του δημοτικού διαμερίσματος Πηλίου. Είναι στο βάθος της χαράδρας του Δαφνοποτάμου. Η γύρω περιοχή είναι πευκόφυτη. Τα κτίρια που σώζονται ερειπωμένα είναι της εταιρείας που έβγαζε λευκόλιθο. Δίπλα περνάει το ποτάμι Στραγάνες που πηγάζει από το Ριζόβραχο και την Τουρκοβρύση και χύνεται στον όρμο του Κυμασίου.
Τα Λειβαδάκια είναι κατεργημένος οικισμός του δημοτικού διαμερίσματος Πηλίου. Στην περιοχή υπήρχαν ορυχεία και οι κάτοικοί του ήταν κυρίως εργάτες των ορυχείων. Υπήρχε μικρή σιδηροδρομική γραμμή που μετέφερε το μετάλλευμα προς φόρτωση στα πλοία στον όρμο του Ατάλαντου.
Δυστυχώς όμως αυτό που επακολουθεί τόσο στο Πήλι όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, είναι πόλεμοι, δυστυχία, δολοφονίες, πείνα, αρρώστιες, μετακινήσεις πληθυσμών! Το Πήλι μετά τους δύο πολέμους (Β Παγκόσμιο και εμφύλιο) μετράει 759 κατοίκους, εκ των οποίων οι 6 μόνο, είναι στην Αγ. Τρίτη.
Το 1961 η απογραφή καταγράφει 785 εκ των οποίων οι 768 στο Πήλι. Οι 17 μόνο είναι στην Αγ. Τρίτη, οι οποίοι θα είναι και οι τελευταίοι σε αυτό τον οικισμό βάσει των επίσημων στοιχείων που καταγράφουν οι επόμενες απογραφές! Φαίνεται πως ο πόλεμος, εκτός των άλλων έβαλε και τους τίτλους τέλους στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα του οικισμού της Αγίας Τρίτης.
Το 1971 ο πληθυσμός του Πηλίου ανέρχεται στους 796, το 1981 στους 857, το 1991 στους 858, το 2001 στους 870 και τέλος το 2011 πέφτει στους 628.
