Από μελέτες που έχουν γίνει πάνω στην Πελασγική γλώσσα για το χώρο της κεντρικής Ελλάδας από τον Απόστολο Σπήλιο ερευνητή της Πελασγικής, είδε πως βρίσκονται λέξεις, ή συνδετικά λέξεων, ή πρώτο – και δευτεροσύλαβα λέξεων με Πελασγική προέλευση.
Πε-λι-ας (μυθικός βασιλιάς της Ιωλκού), Πη-λε-ας (Αργοναυτική εκστρατεία – Μυρμιδόνες – πατέρας Αχιλλέα) Πήλι (που σημαίνει στα Πελασγικά δάσος) και πόσο δάσος δεν έχει το Πήλι μας.
Τα-λα και Ταλαντία η αρχαία ονομασία της Ιστιαίας αλλά και Α-Τα-λαντη, Ατάλαντος – η παραλιακή τοποθεσία στο Πήλι. Δυσερμήνευτες νοηματικά λέξεις, που είτε από παράλλαξη του λεκτικού τύπου (ορθογραφία) είτε από γλωσσική παραφθορά (ιδιωματισμός) έχουν ωστόσο ομόηχη – ηχητική συγγένεια και φορές εννοιολογική συγγένεια.
«Και εγεννήθησαν οι δίδυμοι Πελίας (μέλας – Πελιός αλλά και Πηλιός στον όμηρο χαρακτηρίζεται ο Πηλέας) όπου Πήλιον – Πήλι της Β. Εύβοιας.»